آنچه باید درباره اختلال شخصیت ضد اجتماعی و عوامل بروز آن بدانید
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۴۹۹۷۹
فردی که دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی است، برای رفتارهای درست و نادرست دیگران اهمیتی قائل نیست. این افراد معمولا از قانونها پیروی نمیکنند، رفتار خشن و تهاجمی دارند و حقوق دیگران را رعایت نمیکنند. این افراد از رفتار خود پشیمان نمیشوند، نسبت به عواقب اعمال آزاردهنده خود بیتفاوت هستند یا بدرفتاری با دیگران را توجیه میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رایجترین نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی عبارتند از:
نادیده گرفتن درست و غلط بودن
دروغ گفتن برای سوء استفاده از دیگران
بیتوجهی به امنیت خود و دیگران
بیاحترامی به دیگران
بازیچه قرار دادن دیگران برای سود یا لذت شخصی
گرفتن تصمیمهای ناگهانی و بدون فکر
داشتن حس تکبر و برتری
نقض مکرر هنجارهای اجتماعی (از جمله قانون)
داشتن رفتار تهاجمی یا خشونتآمیز با دیگران
عدم احساس گناه در مورد آسیب رساندن به دیگران
بیمسئولیت بودن و ناتوانی در انجام مسئولیتهای کاری یا مالی
دلایل بروز اختلال شخصیت ضد اجتماعیشخصیت هر فردی ترکیبی از افکار، عواطف و رفتارها است. روشی که مردم برای دیدن، درک کردن و ارتباط برقرار کردن با دنیای بیرون بهکار میبرند و نگرشی که نسبت به خودشان دارند، به شخصیت آنها مربوط است. شخصیت در دوران کودکی و احتمالا توسط ژنها و تجربیات زندگی شکل میگیرد.
دلیل مشخصی برای بروز اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد، اما محققان، چند عامل را در بروز این اختلال، موثر میدانند:
ژنتیک
سابقهی تجاوز و آزار جنسی در دوران کودکی
مورد اذیت و آزار قرار گرفتن در دوران کودکی
مورد بیتوجهی قرار گرفتن در دوران کودکی و بلوغ
بزرگ شدن در خانوادهای پر تنش
سابقهی خانوادگی ابتلا به اختلالات شخصیتی
تغییرات در عملکرد مغز هنگام شکل گیری
شرایط محیطی و موقعیتهای زندگی
سابقهی اختلال سلوک در دوران کودکی (سرقت، تخریب اموال عمومی، پرخاشگری نسبت به مردم و حیوانات، فریبکاری)
روشهای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعیدرمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی آسان نیست. افراد مبتلا به شخصیت ضد اجتماعی به ندرت به دنبال درمان هستند. از سوی دیگر، تعداد نسبتا زیادی از آنها درمان خود را خیلی زود متوقف میکنند. با این حال، در بعضی از افراد، درمان و پیگیری دقیق میتواند در درازمدت کمککننده باشد. درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی، یک درمان طولانی مدت بوده و با استفاده از روشهای زیر، انجام میشود:
روان درمانی: به روان درمانی، گفتگو درمانی نیز گفته میشود. روان درمانی شامل مدیریت عصبانیت و خشونت، درمان اعتیاد، درمان افسردگی و اضطراب میشود. اگر فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، بیماری خود را نپذیرد، روان درمانی موثر نخواهد بود.
دارو درمانی: استفاده از هیچ داروی مشخصی برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی تایید نشده است. پزشکان ممکن است برای درمان مشکلاتی که گاهی اوقات همراه با اختلال شخصیت ضد اجتماعی رخ میدهند، مانند اضطراب یا افسردگی، دارو تجویز کنند.
معرفی آثار سینمایی درباره اختلال شخصیت ضد اجتماعیتنگه وحشت (۱۹۶۲)
پرتقال کوکی (۱۹۷۱)
هالووین (۱۹۷۸)
سکوت برهها (۱۹۹۱)
الهه ضمیری - خبرنگار تحریریه جوان قدس
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی دوران کودکی روان درمانی سابقه ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۴۹۹۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تنهایی میتواند زندگی بازماندگان سرطان را کوتاه کند
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد افرادی که در حال طی کردن دوره درمان سرطان، در تنهایی هستند، در مقایسه با افرادی که با همنشینی همراه هستند، احتمال مرگ بیشتری دارند.
Jingxuan Zhao ، محقق و دانشمند ارشد در تحقیقات خدمات بهداشتی در انجمن سرطان آمریکا گفت: «تنهایی و احساس منزوی شدن نگرانی رایجی در میان بازماندگان سرطان است».
به گزارش ایتنا، ژائو توضیح داد که تشخیص و درمان سرطان افراد را منزوی میکند و روابط اجتماعی آنها را تحت فشار قرار میدهد. ژائو گفت: «بیش از 18 میلیون بازمانده سرطان در ایالات متحده وجود دارد و انتظار میرود این تعداد تا سال 2030 به 22 میلیون نفر افزایش یابد. اکنون باید به این موضوع حیاتی بپردازیم.»
برای این مطالعه، محققان بیش از 3400 بازمانده سرطان 50 ساله و بالاتر را که به یک مطالعه با بودجه فدرال در مورد بازنشستگی و سلامت بین سالهای 2008 تا 2018 پاسخ مثبت دادند، ارزیابی کردند. حدود 28 درصد از بازماندگان احساس تنهایی شدید و 24 درصد دیگر احساس تنهایی متوسط را گزارش کردند. محققان دریافتند افرادی که بالاترین سطح تنهایی را گزارش میکنند، 67 درصد بیشتر از افرادی که کمتر تنها هستند، در معرض خطر مرگ قرار دارند.
این مطالعه در 25 آوریل در مجله شبکه ملی جامع سرطان منتشر شد. ژائو در یک نشریه خبری گفت: «آنچه لازم است، اجرای برنامههایی برای غربالگری تنهایی در میان بازماندگان سرطان و ارائه حمایت اجتماعی از افراد نیازمند است. این اقدامات میتواند مداخلاتی مانند مشاوره سلامت روان، حمایت جامعه، مشارکت در شبکههای اجتماعی و ادغام این برنامهها در درمان سرطان باشد.»
این مطالعه جدید یک سال پس از توصیه جراح عمومی، دکتر ویوک مورتی، درباره "اپیدمی تنهایی و انزوا" که به یک بحران بهداشت عمومی کمتوجه تبدیل شده است، انجام شد. مورتی در یک انتشار خبری گفت: « روابط ما منبعی برای درمان و بهزیستی است که پنهان میشود، روابطی که میتواند به ما کمک کند زندگی سالمتر، کاملتر و سازندهتری داشته باشیم. با توجه به پیامدهای سلامتی قابل توجه تنهایی و انزوا، ما باید ایجاد ارتباط اجتماعی را به همان شیوهای که دیگر مسائل مهم بهداشت عمومی مانند تنباکو، چاقی و اختلالات مصرف مواد را در اولویت قرار دادهایم، در اولویت قرار دهیم.»